Uwagi Konfederacji Lewiatan do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym i podatkach i opłatach lokalnych


Uwagi Konfederacji Lewiatan do projektu ustawy o zmianie ustawy o podatku rolnym, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz ustawy o podatku rolnym (druk sejmowy nr 2268) 2018-07-13 W ocenie Konfederacji Lewiatan projektowane regulacje nie wydają się być niezbędne. Wskazywana w Projekcie rozbieżność w stosowaniu przepisów opodatkowania gruntów przez organy podatkowe może być bowiem zaadresowana w inny sposób niż poprzez zmiany legislacyjne, np. poprzez wydanie interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Proponowana regulacja - z uwagi na jej nieprecyzyjność - może bowiem spowodować wiele problemów interpretacyjnych, a także spowodować wzrost obciążeń związanych z wypełnianiem obowiązków podatkowych. Związane jest to z okolicznością, że poszczególni podatnicy mogą być zobowiązani do składania deklaracji zarówno na podatek rolny, leśny, jak i podatek od nieruchomości. Z uwagi na powyższe, stoimy na stanowisku, że uchwalenie ustawy w kształcie proponowanym w Projekcie nie jest niezbędne. Jeśli jednak regulacje te będą przedmiotem dalszego procesu legislacyjnego, należy doprecyzować następujące kwestie. Przede wszystkim, doprecyzowania wymaga zakres pojęciowy „gruntów, przez które przebiegają urządzenia, o których mowa w art. 49 §1 Kodeksu cywilnego", do którego odwołuje się m.in. wprowadzany pkt. 4 w artykule 1a ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Nie wszystkie urządzenia, o których mowa w ww. artykule „przebiegają" przez grunty, stąd powstała wątpliwość, czy regulacjami tymi objęte są inne urządzenia, które są np. na gruncie posadowione. Jeśli intencją ustawodawcy jest objęcie wszystkich urządzeń, należałoby to wprost wskazać w projektowanych przepisach. Jednocześnie, należałoby doprecyzować w Projekcie, że grunty, na których posadowiona została infrastruktura, powinny być uważane za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej tylko i wyłącznie wtedy, gdy zajęte są na prowadzenie innej działalności gospodarczej przez podatnika danego podatku. Takie doprecyzowanie pozwoliłoby wyeliminować wątpliwość co do zakresu opodatkowania w sytuacji, gdy właściciel gruntu prowadzi działalność gospodarczą na danym gruncie (np. Skarb Państwa), a podatnik podatku (posiadacz nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa) nie prowadzi takiej działalności, a ma na danym gruncie tylko posadowioną infrastrukturę. W obecnym kształcie proponowanych zmian nie wiadomo, sytuację którego z podmiotów należy analizować (użytkownik/posiadacz nieruchomości, czy też Skarb Państwa) celem ustalenia, czy przesłanka związana z prowadzeniem „innej działalności gospodarczej" powinna mieć zastosowanie. Ponadto, w projektowanych przepisach zabrakło wyjaśnienia, jak rozumieć pojęcie „pas techniczny konieczny dla właściwej eksploatacji urządzeń, o których mowa w art. 49 §1 Kodeksu cywilnego". W tym zakresie należałoby doprecyzować, czy pojęcie to należy definiować w odniesieniu do innych regulacji prawnych (jeśli istnieją) lub też wprowadzić autonomiczną definicję tego pojęcia dla potrzeb podatku od nieruchomości/ rolnego/ leśnego. Zwracamy ponadto uwagę, że w akapicie 5. Projektu uwag, rozpoczynającym się od słów „Jednocześnie ..." w sposób dowolny używa się kategorii „gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej" oraz „gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej". Tymczasem są to dwie różne kategorie. Pierwsza jest definiowana w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jako grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy. Z tą kategorią wiąże się najwyższa stawka podatku od nieruchomości przewidziana dla gruntów. Druga kategoria natomiast nie posiada definicji legalnej, ale w praktyce, popartej licznym orzecznictwem, wiąże się ją z okolicznością faktycznego zajmowania/wykorzystania gruntu na cele działalności gospodarczej. Kategoria ta jest wykorzystywana do ograniczeń preferencji podatkowych (np. zwolnienia dla nieużytków z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych czy preferencyjnego opodatkowania gruntów rolnych lub leśnych z art. 2 ust. 2 tej ustawy). Niekonsekwentne posługiwanie się tymi kategoriami we wskazanym akapicie może być wynikiem pewnego błędu wynikającego z Projektu ustawy. Proponowane preferencje z Projektu ustawy zostały słusznie powiązane z kategorią gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Taka konstrukcja została zastosowana względem podatku rolnego i podatku leśnego. Natomiast na gruncie podatku od nieruchomości odwołano się do kategorii gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie jest to poprawne, gdyż kategoria ta dotyczy nieruchomości będących w posiadaniu przedsiębiorcy, tj. z zasady opodatkowanych według stawek najwyższych. A z założenia proponowane przepisy nie mają dotyczyć gruntów wykorzystywanych w biznesie. W stosunku do ustawy o podatkach i opłatach lokalnych należy więc przyjąć analogiczne rozwiązanie jak w ustawie o podatku rolnym i w ustawie o podatku leśnym. W praktyce przyjęte rozwiązanie może nic nie wnosić (pomijając interpretacje odbiegające od dotychczasowego kanonu). Przykładowo, w świetle aktualnego projektu z nowej preferencji nie skorzystają zwolnione z PON nieużytki (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.), gdyż dalej będzie można przyjąć, że są zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Konfederacja Lewiatan, KL/258/116/PP/2018